150 rocznica Powstania Styczniowego w Myślenicach
- 18 stycznia 2013
W Muzeum Regionalnym Dom Grecki miało miejsce widowisko z okazji 150 rocznicy Powstania Styczniowego. Tym samym, także w Myślenicach rozpoczęto rok poświęcony Powstaniu
Spektakl został zorganizowany przez Muzeum Regionalne Dom Grecki i Gimnazjum nr 1 w Myślenicach. Było to wydarzenie artystyczne z cyklu "Nowoczesny Patriotyzm" zapoczątkowanego przez nauczyciela tejże szkoły Jarosława Pietrzaka. Nosiło możliwy do odczytania na kilka sposobów tytuł: "Polska upadnie powstanie. Nie bo Styczniowe".
Nauczyciele Gimnazjum nr 1 w Myślenicach starali się przedstawić temat ważnego dla Polaków Powstania łącząc grę aktorską z muzyką graną na żywo i obrazem na ekranie na kształt teatru muzycznego: Zamarznięty i pełen bólu powstaniec odśpiewał swą pieśń w scenerii półmroku rozświetlonego padającym śniegiem i pochodniami. Pożegnano powstańca na tle obrazu Artura Grottgera. Wspomniano waleczny oddział „Żuawów Śmierci”, śpiewając pieśń połączoną z prezentacją ich wizerunku. Wołano o odwadze i poświęceniu. Nakreślono sylwetkę Romualda Traugutta - ostatniego dyktatora Powstania.
Treści historyczne połączono z poezją w słowie i obrazie, po to, aby na kilka sposobów poruszyć zmysły widza i przypomnieć o tym, jak wiele pojedynczych osób przysłużyło się Polsce i pokazało w warunkach zaborów, że nawet beznadziejny bój ma swoją wartość. Pokazano Moc wspólnego męstwa, o czym dzisiaj wyśpiewuje zespół Lukstorpeda w piosence „Hymn”. Przesłaniem na zakończenie widowiska był wiersz „Miejcie nadzieję” zaśpiewany przez Barbarę Gatlik przy akompaniamencie Agaty Dmytrzyk. Na ekranie pojawiły się słowa "Miejcie nadzieję, miejcie odwagę".
Scenariusz Jarosława Pietrzaka i Zbigniewa Wiącka zawierał role mówione oparte na tekstachElizy Orzeszkowej, Józefa Szczepańskiego, Marii Konopnickiej, Kornela Ujejskiego, Felicjana Faleńskiego, Edmunda Wasilewskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Haliny Poświatowskiej. Tłem i teledyskiem do wykonywanych utworów muzycznych była prezentacja autorstwa Katarzyny i Jarosława Pietrzaków. Wykorzystano wiele zdjęć powstańców, obrazy historyczne i symbole powstania oraz fotografie Jarosława Pietrzaka, Ireneusza Fornalika i Doroty Płatek. Konsultacją artystyczną służyła Anna Pitak - nauczycielka prowadząca od lat zajęcia z recytacji i gry aktorskiej dla uczniów gimnazjum.
Aranżacją muzyczną utworów na skrzypce, pianino, gitarę, trąbkę i kocioł zajęła się Grupa „Anafora" z Gimnazjum nr 1 w Myślenicach pod kierunkiem Jarosława Pietrzaka. Uczniowie zagrali pieśni Powstania Styczniowego, utwory Woodkida, Roberta Gawlińskiego, Ryszarda Rynkowskiego, Zbigniewa Preisnera, Yanna Teiersena.
WYSTĄPILI: Grupa „Anafora”: wokal, gitara - Barbara Gatlik, wokal - Justyna Hodurek, Patrycja Pazdur, Beata Kasprzyk, Natalia Szymska, skrzypce - Anna Kęsek, Małgorzata Dybczak, Karol Kosek, Patrycja Teper, pianino - Agata Dmytrzyk, Marcin Mazurek, gitara - Joanna Mistarz, kocioł - Maksymilian Czaja, trąbka - Grzegorz Kruk. Żołnierze: Karol Jarząbek, Karol Drozdowicz-Nita, Dawid Hodurek, Antoni Buczek, Kacper Matejczyk, Narrator: Martyna Żywiec, Matka, Kobieta: Agnieszka Bafia, Dziewczyna: Klaudia Król.
Po widowisku wspólnie z zebraną publicznością odśpiewano dwie pieśni z powstania „Jeszcze jeden Mazur dzisiaj” oraz „Jak to na wojence ładnie”. Następnie goście zostali zaproszeni przez dyrektor Muzeum Bożenę Kobiałkę na wystawę „W krwawym polu srebrne ptaszę... o czym mówią pieśni Powstania Styczniowego".
Ekspozycja prezentuje teksty pieśni Powstania Styczniowego wraz z komentarzem przypominającym historyczne okoliczności tworzenia pieśni, toczone bitwy, postaci przywódców. Ilustrację stanowią ryciny i fotografie z czasów Powstania pochodzące z Archiwum Biblioteki Narodowej w Warszawie.
Świetna impreza, wysoki poziom i oryginalność to dewiza młodzieży z Gimnazjum nr 1 i ich opiekunów.
Jestem cholernym wielbicielem wszystkich naszych katastrof, w tym wszystkich przegranych powstan i zrywów społecznych.
Uważam, że czym wiecej porażek tym wieksza świadomość narodowa i patriotyzm.
Żal mi tych narodów, którym wszystko sie udaje, bo ich patriotyzm jest sztuczny, zadowolenie nienaturalne i głupi dobrobyt a patriotyzm... tu mam problem, bo moze oni i sa patriotami nawet wiekszymi od nas.
Historie mamy taką a nie inną. Nie da się porównać Stanów Zjednoczonych czy Wielkiej Brytanii z naszym narodem. Myślę, że należy pamiętać i wyciągać wnioski.
Co do patriotów to dzisiaj możemy iść dalej i śpiewać jak zespół LUXTORPEDA w piosence dla niepełnosprawnych rugbystów "Hymn";
WIARA, SIŁA, MĘSTWO
TO NASZE ZWYCIĘSTWO
Kiedy duch i serce jest silniejsze niż ciało
to ból wśród nieszczęść uczynił Cię skałą
Tylu już przegrało, zabiła ich słabość
Ty wśród nich wyciągasz dłoń po wygraną
W każdym moim zwycięstwie jest pot i krew poświęceń
CHCĘ UBRUDZIĆ RĘCE BY WYBUDOWAĆ SZCZĘŚCIE
ubrudzić ręce by wybudować szczęście
"Jeżeli człowiek obawia się chodzić, niech nie wypuszcza ręki swej matki, (...)
Jeżeli obawia się burzy, niech nie podnosi kotwicy, ( ... )
Jeżeli obawia się wysiłku, ofiary i przyszłości,
niech wyrzeknie się życia i przelękniony
niech się zamknie i skurczy ...
A wówczas ...
Może będzie mógł przeżyć, ale nie będzie człowiekiem,
bo tylko człowiekowi właściwe jest to,
że może rozsądnie ryzykować swoim życiem."
Michel Quoist
TRUDNO JEST OCENIĆ POWSTAŃCÓW --- ( wygraliśmy tylko Wielkopolskie ) Łatwo jest się śmiać z osoby, która utonęła ratując tonącego. Przecież wiadomo że skoczyła do wody nie po to by zginąć. KTO NIC NIE ROBI TEN NA PEWNO NIE PONIESIE KLĘSKI.
Oczywiście jesteśmy tez na facebooku https://www.facebook.com/GarizzimNowoczesnyPatriotyzm