Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy u dziecka - zalecenia dla rodziców i opiekunów

Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy u dziecka to bardzo nieprzyjemna choroba z którą choć raz borykało się większość dzieci. Często wymaga leczenia szpitalnego, ponieważ dla najmłodszych jest ona bardzo niebezpieczna. Jak postępować z chorym dzieckiem? Tego dowiesz się w niniejszym artykule.

Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy - co to za choroba?

Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy to choroba, w której przebiegu zmienia się konsystencja stolca na płynną lub półpłynną. Następuje także wzrost częstości wypróżnień dziecka do 3 razy w ciągu doby. Chorobie mogą towarzyszyć wymioty lub/i gorączka. Ostra biegunka trwa między 7 a 14 dni. Szacuje się, że każde dziecko do 3 roku życia zachoruje przynajmniej raz na ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy. U najmłodszych dzieci szybko następuje odwodnienie, nawet przy małej ilości oddawanych stolców i wymiotów. Dzieci do 3 roku życia wymagają w tej chorobie wzmożonej uwagi, ponieważ może to być niebezpieczne dla ich zdrowia a nawet życia.

Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy - przyczyny i leczenie choroby

Ból brzucha I gorączka u dziecka – przyczyny, leczenie: przyczynami choroby u dzieci są przede wszystkim: niedojrzałość jelit, niewystarczająco działające mechanizmy obronne organizmu dziecka. Rotawirusy przenoszą się drogą kropelkową i pokarmową, więc łatwo jest się zarazić dziecku uczęszczającemu do żłobka lub przedszkola. Niemowlęta często zarażają się od rodzeństwa lub domowników. Leczenie ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego musi przebiegać we współpracy z lekarzem, który prawidłowo zdiagnozuje przyczynę wymiotów, bólu brzucha, biegunki i gorączki oraz oceni stan dziecka. Maluchem można zajmować się w domu, jednak jeżeli objawy ulegną pogorszeniu (tzn. dziecko będzie miało suche usta, zapadnięte ciemiączko, gałki oczne oraz będzie płaczliwe) trzeba koniecznie udać się z nim do szpitala. Lekarz najczęściej decyduje się na leczenie objawowe - dbanie o odpowiednie nawodnienie organizmu, podawanie specjalnych płynów takich jak np. gastrolit czy saltoral, stosowanie odpowiedniej diety, leki na biegunkę dla dziecka. Po kilku dniach choroba powinna ustępować i można powoli rozszerzać dietę.

Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy - diagnostyka i objawy

Większość dzieci leczonych ambulatoryjnie z powodu nieżytu żołądkowo-jelitowego nie musi mieć wykonywanych badań laboratoryjnych. Jeżeli zdarzy się, że dziecko trafi do szpitala z powodu choroby konieczne jest wykonanie morfologii krwi, badanie ogólne moczu oraz badanie kału. W uzasadnionych wypadkach wykonuje się posiew kału, badanie w kierunku Clostridium difficile (GDH i toksyny A/B) oraz badanie w kierunku pasożytów (kał na jaja i cysty, antygen GSA65 G.lamblia).

Objawy choroby to między innymi: gorączka (nawet do 40°C), bóle brzucha, nudności i wymioty, biegunka (wodniste zielonożólte stolce) oraz osłabienie. Gdy ostry nieżyt żołądkow-jelitowy postępuje może nastąpić odwodnienie i towarzyszące mu objawy: suchość w ustach, przyśpieszone bicie serca, apatia, brak łaknienia, mniejsze wydalanie moczu, słaby stan psychiczny oraz wzmożone pragnienie.

Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy - profilaktyka

Profilaktyka polega przede wszystkim na szczepieniu dziecka przeciwko zakażeniom rotawirusowym. W Polsce to szczepienie jest zalecane i odpłatne. Cykl szczepień należy rozpocząć po 6 tygodniu życia dziecka a zakończyć przed ukończeniem przez nie 20-22 tygodnia życia. Szczepionka znacznie ogranicza możliwość wystąpienia choroby, a jeżeli choroba pojawi się to jej przebieg jest dużo lżejszy.